امام رضا(ع) همگی را سفارش کرده‌اند که در ماه شعبان بسیار بخوانیم: «اللهم اِن لم یکُن غفرت لنا فی ما مضی من شعبان فاغفر لنا فیما بقی منه» زیرا خدای تعالی در این ماه به احترام ماه رمضان بسیاری را از آتش جهنم آزاد می‌سازد.

  

تواشیح صفات جلاله

روی دکمه پخش بالا کلیک کنید و آهنگ زیبای تواشیح را گوش فرا دهید.

همیشه از حرمت، بوی سیب می آید
صدای بال ملائک، عجیب می آید!

سلام! ضامن آهو، دل شکسته من
به پای بوس نگاهت، غریب می آید

نگاه زخمیِ تو، تا بقیع بارانی است
مگر ز سمت مدینه، طبیب می آید؟!..

به پای در دلت، ای غریبه تنها
علی(ع) ز سمت نجف، عنقریب می آید

طلای گنبد تو، وعده گاه کفترهاست.
کبوتر دل من، بی شکیب می آید


برات گشته به قلبم مُراد خواهی داد
چرا که ناله «امّن یُجیب» می آید.

"خدیجه پنجی"

پیوستگی تاریخ امام رضا (ع) با تاریخ ایران

درباره‌ی تمدن اسلامی

نام همسر حضرت رضا(ع) و مادر امام جواد(ع) چيست و ايشان در كجا مدفونند؟ لطفا در مورد نسب و زندگي نامه ي ايشان تو ضيحات كامل و مستندي ذكر كنيد؟

 نام مادر امام جواد عليه السلام «سبيكه» بود و امام رضا عليه السلام او را خيزران ناميد. سبيكه از خاندان ماريه قبطيه مادر ابراهيم پسر پيامبر اسلام بود و از برترين زنان آن عصر به شمار مي‏رفت. پيامبر اسلام در سخنان خود اشاره به سبيكه كرده بود با اينكه هنوز خبري از اين رويدادها نبود. حضرت امام موسي بن جعفر عليه السلام هم اشاره به اين بانو كرده بود با اينكه اين بانو هنوز به مدينه آورده نشده بود و در آفريقا زندگي مي‏كرد. امام موسي بن جعفر به يزيد بن سليط فرمود: اگر آن بانو را ديدي سلام مرا به او برسان و همين در عظمت مقام او كافي است كه امام موسي‏الكاظم عليه السلام به او سلام برساند.1- (منتهي الامال، ج 2، ص 571، چاپ هجرت)

علامه مجلسي در بحار الانوار، ج 50 ص  1 آورده است: مادر امام جواد بَرْده‏اي بود به نام سبيكه و برخي نام او را خيزران گفته‏اند و روايت شده كه او از خاندان ماريه قبطيه است. علامه مجلسي اين مطلب را از اصول كافي آورده است(2). علامه مجلسي به نقل از مناقب آورده است كه مادر امام جواد برده‏اي بود كه «دُرّة» ناميده مي‏شد و امام رضا عليه‏السلام او را خيزران ناميد و برخي گفته‏اند نام او سبيكه بود و بعضي هم گفته‏اند: نام او ريحانه و كنيه‏اش ام الحسن بود. سبيكه مادر امام جواد از روستايي در مصر به نام مِريسه بود.  3-(بحار الانوار، ج 50، ص 7 ح 8)

بر اين اساس مي‏توان گفت: كه نام مادر امام جواد سبيكه و خيزران است و از اهل مصر و از روستاي مِريسه مي‏باشد او را ريحانه و دُره هم گفته‏اند.

 درباره مادر امام جواد عليه اسلام گزارش‏هاي مفصل داده نشده است. علامه در بحار الانوار و شيخ عباس قمي در منتهي الامال درباره مادر امام جواد عليه السلام روايات زيادي ذكر نكرده‏اند و دراين دو كتاب حتي نسبت به قبر سبيكه مطلبي نياورده‏اند و بر اساس شواهد، قبر سبيكه مادر امام جواد در مدينه است و امام رضا عليه السلام وقتي كه از مدينه رفتند، همسر و اولاد خود را نبردند. بلكه آنان در مدينه ماندند. در كتاب منتخب التواريخ هم درباره قبر سبيكه چيزي ذكر نكرده است.

منبع:

1-منتهي الامال، ج 2، ص 571، چاپ هجرت

2- بحار الانوار، ج 50 ص1

 3-(بحار الانوار، ج 50، ص 7 ح 8)

اباصلت هروی می گوید:
من در خدمت حضرت رضا علیه السلام بودم. به من فرمود:« ای اباصلت! داخل این قبّه ای که قبر هارون است، برو و از چهار طرف آن کمی خاک بردار و بیاور.»
من رفتم و خاک ها را آوردم.
امام خاک‌ها را بویید و فرمود:« می‌خواهند مرا پشت سر هارون دفن کنند، ولی در آنجا سنگی ظاهر می شود که اگر همه کلنگ‌های خراسان را بیاورند، نمی توانند آن را بکَنند.» و این سخن را در مورد بالای سر و پایین پای هارون فرمود.

مقام رضوان چگونه حاصل می‌شود؟

هیچ موجودی از هیچ موجود دیگری راضی نمی‌شود، مگر به وساطت مقام امام هشتم؛ هیچ انسانی به هیچ توفیقی دست نمی یابد و خوشحال نمی شود، مگر به وساطت مقام رضوان رضا (سلام الله علیه)؛ و هیچ نفس مطمئنه ای به مقام راضی و مَرضی بار نمی‌یابد، مگر به وساطت مقام امام رضا! او نه چون به مقام رضا رسیده است، به این لقب ملقّب شده است! بلکه چون دیگران را به این مقام می‌رساند، ملقّب به رضا شد.

ممکن است در بین آحاد امّت کسانی باشند که به مقام رضوان راه پیدا کنند؛ چون پایان بخش سورة مبارکة فجر که فرمود: یا أیَّتُهَا النَّفسُ المُطمَئِنَهُ ارْجِعِی إلی رَبِّکِ راضِیَهً مَرضِیَّه (1) مخصوص ائمه (ع) نیست، شامل سائر انسانهای ملکوتی‌منش هم می‌شود. ممکن است در بین امّت کسانی باشند که دارای نفس مطمئنه و نائل به مقام راضِیَهً مَرضِیَّهً بشوند، امّا رضا نخواهند بود! آنها جزء امّت‌اند، ولی امام رضا (ع) واسطه است که چنین افرادی در بین امّت به مقام راضِیَهً مَرضِیَّهً راه پیدا می کنند.

اهداف جزئی هم مشمول این اصل کلّی است. اگر کسی در کارهای جزئی موفق شد و راضی شد؛ چه بداند، چه نداند به برکت امام رضا(ع) است. اگر فرزندی کوشید، رضای پدر و مادر را فراهم کرد؛ چه بداند و چه نداند، به وساطت مقام امام رضا(ع) است. و اگر عالم حوزوی یا اندیشور دانشگاهی به مقام علم و دانش بار یافت و بر کُرسی استادی تکیه زد و راضی شد؛ چه بداند، چه نداند به وساطت مقام ایشان است.

عرفات ، نه یک وادی و نه یک سرزمین مقدس بلکه اقیانوس معرفت و دریای خروشان عرفان است. عرفات تنها یک صحرا نیست، اگر گوش جان بسپاری از لابه لای سنگ و خاک این صحرا فریاد ناله و تضرع آدم ابوالبشر را می شنوی که پس از خروج از جوار حق تعالی به امر جبرئیل در عرفات وقوف یافت و با اشک و آه از خداوند طلب آمرزش و عفو نمود. عرفات صحرای ترک خورده دلهایی ست که به امید باران رحمت و استغفار دست نیاز به درگاه بی نیاز بلند کرده اند. عرفات حنجره زخمی بندگانی ست که با سوز دل فریادمی زنند: یا من ملک فقدر و قدر فقهر و عصی فستر و استغفر فغفر...عرفه کلاس انسان سازی و معرفت سیدالشهداست، فرزند زهرا(س) از بستر این صحرای باعظمت و نورانی روح عرفان و شناخت بندگی را به بشریت هدیه کرد. امام حسین(ع) در دعای زیبا و پرفیض عرفه آدمی را اینگونه به شناخت و معرفت الهی توأم با عمل و خودسازی دعوت می کند.

شناخت خداوند : سپاس و ستایش مخصوص پروردگاری ست که کسی را توان سرپیچی از فرمانش نیست و برعطا و بخششی هیچ مانعی نیست... خداوندی که بخشنده بی دریغ است و بر اشکهایی که به درگاهش فرو می ریزد رحمت می آورد، درد دردمندان را درمان می کند و به ندای مستمندان گوش می دهد. خداوندا! مرا از خاک خلق نمودی و بر من لطف و احسان و رأفت خویش را اینگونه نازل کردی که مرا در زمان حکومت کفاران و تکذیب کنندگان پیامبرانت بدنیا نیاوردی بلکه مرا در عصر هدایت به دنیا آوردی، راه هدایت را بر من آسان گرداندی و در کانون هدایت خویش مرا رشد و پرورش دادی.

. . و امشب دوباره پروردگار به کوثر خویش می بالد و ملایک سر بر آستان فرزند فاطمه می سایند . امشب صحبت همه این است : خدایا به حق علی بن موسی الرضا فرج امام زمان را تعجیل بفرما . با مدد خداوند و با کسب اجازه از درگاه علی بن موسی الرضا علیه السلام از امروز هم زمان با میلاد مسعود ثامن الائمه علیه السلام هر چهارشنبه می خواهم از امام رضا بنویسم . از او و برای او و به شکرانه عنایت او . اما کیف اصف حسن ثنائکم

لذا تبرکا و به رسم افتتاح کلامی نورانی از علی بن موسی الرضا علیه السلام را در زیر می آورم امام رضا علیه السلام فرمود:

تفکر آئینه توست

که بدی ها و خوبی هایت را به تو نشان می دهد

متن زیر را از یک سو هدیه می کنم به همه ی محبین علی بن موسی الرضا علیه السلام به عنوان عیدی سال نو و از سوی دیگر تمام رسالت این وبلاگ هر چند کوچک را بیان می دارم : تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل

جناب شیخ مفید در کتاب خویش، پیام جامع ، آموزنده و جالبی را از هشتمین امام معصوم حضرت رضا علیه السلام آورده است که آن بزرگوار آن پیام را، به وسیله حضرت سیدالکریم عبدالعظیم حسنی علیه السلام به شیعیان و دوستداران اهل بیت علیهم السلام فرستاده اند. متن پیام آن بزرگوار این است :

حضرت عبدالعظیم از امام رضا علیه السلام آورده است که فرمود : سلام گرم مرا به دوستدارانم برسان و به آنان بگو : در دل های خویش برای شیطان راهی نگشایند و آنان را به راستگویی در گفتار و ادای امانت و سکوت پرمعنا و ترک درگیری و جدال در کارهای بیهوده و بی فایده فراخوان و به صله رحم و رفت و آمد با یکدیگر و رابطه گرم و دوستانه با هم دعوت کن، چرا که این کار باعث تقرب به خدا و من و دیگر اولیاء اوست.

دارالاماره و يا باغ حميد بن قحطبه طايي، در دهكده سناباد دژ نظامي بوده، كه تاريخ پيدايش آن به قبل از اسلام مي رسد. اين محل بر سر سه راهي سناباد و نيشابور و سرخس و طوس و رادكان واقع بوده و در واقع به عنوان راهداري، تأمين كننده امنيت راه هاي آن منطقه و محل استقرار مرزبانان بوده است، با مرگ هارون و دفن وي در اين محل، دارالاماره به بقعه هارونيه شهرت يافت.

مقدمه

امام علي ‌بن موسي‌الرضا عليه‌السلام هشتمين امام شيعيان از سلاله پاك رسول خدا و هشتمين جانشين پيامبر مكرم اسلام مي‌باشند.

ايشان در سن ٣٥ سالگي عهده‌دار مسئوليت امامت ورهبري شيعيان گرديدند و حيات ايشان مقارن بود با خلافت خلفاي عباسي كه سختي‌ها و رنج بسياري رابر امام رواداشتند و سر انجام مامون عباسی ايشان رادرسن ٥٥ سالگی به شهادت رساند.دراين نوشته به طور خلاصه, بعضی ازابعاد زندگانی آن حضرت را بررسی می نماييم.

دانلود فایل به صورت pdf

دانلود مستقیم

حجم:2 m.g

رمز :ندارد

تاثیر حضور امام رضا بر فرهنگ و هنر ایرانی

پس از شهادت امام رضا در ایران تحولاتی عظیمی در فرهنگ و هنر ایرانی به وجود آمد که به شرح یک یک خواهیم پرداخت.

1- تاثیر در فرهنگ عمومی و مذهبی

الف- زیارت و آستان بوسی مزار اهل بیت:

هر چند که این موضوع تا پیش از حضور امام رضا در ایران وجود داشت  و زیارت مکه و کربلا برای همگان به نوعی آزاد بود ولی پس از حضور امام رضا و تدفین ایشان در ایران، آداب زیارت حال و هوای دیگری پیدا نمود، راه اندازی کاروانهایی که به قصد زیارت امام رضا از اقصی نقاط کشور به سمت مشهد حرکت میکردند یکی از این تحولات است که مشقتها و سختیهای زایران از قبیل وجود راهزنان، مرگ و میر زایران در بین راه، باز ماندن از قافله، شفا یافتن بیماران و ... به عنوان سوژه هایی برای خلق آثار داستانی و شعر و در فرهنگ ایرانی به وجود آورد.

ب- مشهدی:

اصطلاحی که در سرتاسر کشور در بین مردم رایج است و عموما به اشخاصی که توفیق زیارت امام رضا را پیدا نموده اند اطلاق میگردد. همانگونه که به شخصی که حج نموده اصطلاح حاجی و به شخصی که به کربلا سفر نموده اصطلاح کربلایی به کار میبرند.