مقام رضوان چگونه حاصل می‌شود؟

هیچ موجودی از هیچ موجود دیگری راضی نمی‌شود، مگر به وساطت مقام امام هشتم؛ هیچ انسانی به هیچ توفیقی دست نمی یابد و خوشحال نمی شود، مگر به وساطت مقام رضوان رضا (سلام الله علیه)؛ و هیچ نفس مطمئنه ای به مقام راضی و مَرضی بار نمی‌یابد، مگر به وساطت مقام امام رضا! او نه چون به مقام رضا رسیده است، به این لقب ملقّب شده است! بلکه چون دیگران را به این مقام می‌رساند، ملقّب به رضا شد.

ممکن است در بین آحاد امّت کسانی باشند که به مقام رضوان راه پیدا کنند؛ چون پایان بخش سورة مبارکة فجر که فرمود: یا أیَّتُهَا النَّفسُ المُطمَئِنَهُ ارْجِعِی إلی رَبِّکِ راضِیَهً مَرضِیَّه (1) مخصوص ائمه (ع) نیست، شامل سائر انسانهای ملکوتی‌منش هم می‌شود. ممکن است در بین امّت کسانی باشند که دارای نفس مطمئنه و نائل به مقام راضِیَهً مَرضِیَّهً بشوند، امّا رضا نخواهند بود! آنها جزء امّت‌اند، ولی امام رضا (ع) واسطه است که چنین افرادی در بین امّت به مقام راضِیَهً مَرضِیَّهً راه پیدا می کنند.

اهداف جزئی هم مشمول این اصل کلّی است. اگر کسی در کارهای جزئی موفق شد و راضی شد؛ چه بداند، چه نداند به برکت امام رضا(ع) است. اگر فرزندی کوشید، رضای پدر و مادر را فراهم کرد؛ چه بداند و چه نداند، به وساطت مقام امام رضا(ع) است. و اگر عالم حوزوی یا اندیشور دانشگاهی به مقام علم و دانش بار یافت و بر کُرسی استادی تکیه زد و راضی شد؛ چه بداند، چه نداند به وساطت مقام ایشان است.

عرفات ، نه یک وادی و نه یک سرزمین مقدس بلکه اقیانوس معرفت و دریای خروشان عرفان است. عرفات تنها یک صحرا نیست، اگر گوش جان بسپاری از لابه لای سنگ و خاک این صحرا فریاد ناله و تضرع آدم ابوالبشر را می شنوی که پس از خروج از جوار حق تعالی به امر جبرئیل در عرفات وقوف یافت و با اشک و آه از خداوند طلب آمرزش و عفو نمود. عرفات صحرای ترک خورده دلهایی ست که به امید باران رحمت و استغفار دست نیاز به درگاه بی نیاز بلند کرده اند. عرفات حنجره زخمی بندگانی ست که با سوز دل فریادمی زنند: یا من ملک فقدر و قدر فقهر و عصی فستر و استغفر فغفر...عرفه کلاس انسان سازی و معرفت سیدالشهداست، فرزند زهرا(س) از بستر این صحرای باعظمت و نورانی روح عرفان و شناخت بندگی را به بشریت هدیه کرد. امام حسین(ع) در دعای زیبا و پرفیض عرفه آدمی را اینگونه به شناخت و معرفت الهی توأم با عمل و خودسازی دعوت می کند.

شناخت خداوند : سپاس و ستایش مخصوص پروردگاری ست که کسی را توان سرپیچی از فرمانش نیست و برعطا و بخششی هیچ مانعی نیست... خداوندی که بخشنده بی دریغ است و بر اشکهایی که به درگاهش فرو می ریزد رحمت می آورد، درد دردمندان را درمان می کند و به ندای مستمندان گوش می دهد. خداوندا! مرا از خاک خلق نمودی و بر من لطف و احسان و رأفت خویش را اینگونه نازل کردی که مرا در زمان حکومت کفاران و تکذیب کنندگان پیامبرانت بدنیا نیاوردی بلکه مرا در عصر هدایت به دنیا آوردی، راه هدایت را بر من آسان گرداندی و در کانون هدایت خویش مرا رشد و پرورش دادی.

. . و امشب دوباره پروردگار به کوثر خویش می بالد و ملایک سر بر آستان فرزند فاطمه می سایند . امشب صحبت همه این است : خدایا به حق علی بن موسی الرضا فرج امام زمان را تعجیل بفرما . با مدد خداوند و با کسب اجازه از درگاه علی بن موسی الرضا علیه السلام از امروز هم زمان با میلاد مسعود ثامن الائمه علیه السلام هر چهارشنبه می خواهم از امام رضا بنویسم . از او و برای او و به شکرانه عنایت او . اما کیف اصف حسن ثنائکم

لذا تبرکا و به رسم افتتاح کلامی نورانی از علی بن موسی الرضا علیه السلام را در زیر می آورم امام رضا علیه السلام فرمود:

تفکر آئینه توست

که بدی ها و خوبی هایت را به تو نشان می دهد

متن زیر را از یک سو هدیه می کنم به همه ی محبین علی بن موسی الرضا علیه السلام به عنوان عیدی سال نو و از سوی دیگر تمام رسالت این وبلاگ هر چند کوچک را بیان می دارم : تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل

جناب شیخ مفید در کتاب خویش، پیام جامع ، آموزنده و جالبی را از هشتمین امام معصوم حضرت رضا علیه السلام آورده است که آن بزرگوار آن پیام را، به وسیله حضرت سیدالکریم عبدالعظیم حسنی علیه السلام به شیعیان و دوستداران اهل بیت علیهم السلام فرستاده اند. متن پیام آن بزرگوار این است :

حضرت عبدالعظیم از امام رضا علیه السلام آورده است که فرمود : سلام گرم مرا به دوستدارانم برسان و به آنان بگو : در دل های خویش برای شیطان راهی نگشایند و آنان را به راستگویی در گفتار و ادای امانت و سکوت پرمعنا و ترک درگیری و جدال در کارهای بیهوده و بی فایده فراخوان و به صله رحم و رفت و آمد با یکدیگر و رابطه گرم و دوستانه با هم دعوت کن، چرا که این کار باعث تقرب به خدا و من و دیگر اولیاء اوست.

دارالاماره و يا باغ حميد بن قحطبه طايي، در دهكده سناباد دژ نظامي بوده، كه تاريخ پيدايش آن به قبل از اسلام مي رسد. اين محل بر سر سه راهي سناباد و نيشابور و سرخس و طوس و رادكان واقع بوده و در واقع به عنوان راهداري، تأمين كننده امنيت راه هاي آن منطقه و محل استقرار مرزبانان بوده است، با مرگ هارون و دفن وي در اين محل، دارالاماره به بقعه هارونيه شهرت يافت.

مقدمه

امام علي ‌بن موسي‌الرضا عليه‌السلام هشتمين امام شيعيان از سلاله پاك رسول خدا و هشتمين جانشين پيامبر مكرم اسلام مي‌باشند.

ايشان در سن ٣٥ سالگي عهده‌دار مسئوليت امامت ورهبري شيعيان گرديدند و حيات ايشان مقارن بود با خلافت خلفاي عباسي كه سختي‌ها و رنج بسياري رابر امام رواداشتند و سر انجام مامون عباسی ايشان رادرسن ٥٥ سالگی به شهادت رساند.دراين نوشته به طور خلاصه, بعضی ازابعاد زندگانی آن حضرت را بررسی می نماييم.